میهائلا نوروک، عکاس رومانیایی است که در طول چهار سال به بیش از پنجاه کشور جهان سفر کرده است و عکس‌هایی از زنان هر کشور را گرفته و آنها را یکجا گردآوری و منتشر کرده است. او نام این مجموعه عکس‌هایش را «اطلس زیبایی» گذاشته است. البته این تصاویر در سال ۲۰۱۳ منتشر شده است که من امشب در وب‌گردی‌هایم آنها را دیدم. اینجا

دیدن تصاویر زنانی با فرهنگ‌ها، چهره‌ها و لباس‌های مخصوص جغرافیا و فرهنگ خودشان یک تکه دیگری بر تصورم از زنان اضافه کرد. احساس می‌کنم دیدم نسبت به زنان در چند مفهوم زیبایی، آرایش، کار، موفقیت، تلاش، خانه‌داری، حسادت و همین‌هایی که در اطراف‌مان هستند یا در فیلم‌ها می‌بینیم خلاصه می‌شود. اما زنانی که هنوز زینت‌شان لباس‌های محلی رنگارنگ و طراحی‌شده‌شان یا موهای شانه‌زده‌شان است یا زنانی که در قبایل زندگی می‌کنند و به دلیل دشواری‌های محیط از نظر ظاهری زمخت‌تر به نظرم می‌رسند، هم برای خودشان زیورآلات و آراستگی‌‌های مخصوص به خودشان را دارند.

شاید وقتی هیزم را جمع کردند و شکار روزشان را به سیخ زدند و روی آتش گذاشتند، وقتی از همهمه کارهای روزانه‌شان دمی آرام گرفتند، آینه‌ای را از جیب‌شان در می‌آورند یا انعکاس تصویرشان را در آب می‌بینند و کمی به آن خیره می‌شوند. سپس آن گردنبندی را که خودشان از پر یا مهره‌ها و سنگ‌های تزئینی درست کرده بودند را به گردن می‌آویزند و یک حس زیبایی درون‌شان شکل می‌گیرد. همهٔ آدم‌ها در سرتاسر دنیا وقتی خودشان را در آینه می‌بینند خودشان را با ملاک و معیاری از زیبایی می‌سنجند. لزوما این معیارها برای همه قابل درک نیست اما همه باید آن را داشته باشند و با آن حالشان خوب باشد. یک حالِ خوبِ واقعی.