امروز، به پدرم قول دادم که هنگام کار با لپ‌تاپ یادم می‌ماند که پلک هم بزنم تا محیط چشمم خشک نشود. در آن لحظه خواستم برای اینکه نگرانم نباشد با این حرفم خیالش را راحت کنم. واقعا هم انجام می‌دهم مثلا همین الان که یادم افتاد چند تا پلک زدم. خداروشکر چشمانم مشکلی ندارند و پدرم فقط با شنیدن خبر مربوط به خشکی چشم یاد من افتاد و خواست مراقب باشم. کمی که گذشت دیدم برای مراقبت از چشمانم دو تا انگیزه دارم: یکی سلامت چشمانم و دیگری دریافت حسی از توجه و مهم بودن.

گاهی اوقات حواس‌مان به خودمان نیست یا دوست نداریم رعایت کنیم، اما اگر حواس فرد دیگری به ما باشد و ما را به توجه کردن به خودمان توصیه کند، در اجرای آن مصمم‌تر می‌شویم. امروزه که زمان قابل توجهی را صرف نگاه کردن به صفحه نمایش گوشی، کامپیوتر یا تلویزیون می‌کنیم، بهتر است از عوارض آن هم آگاه باشیم و اندکی رعایت کنیم. کمی در گوگل درباره‌اش جستجو کردم و این راهنمای ساده و آسان از سایت نمناک به نظرم از همه بهتر آمد:

تمرین چشمک زدن و ورزشی ساده برای درمان خشکی چشم:

چشمک زدن منظم می‌تواند جریان اشکی را بهبود بخشد، چشم‌ها را مرطوب کند و همچنین اشک را به اطراف چشم‌‌ها پخش کند. این عمل به نوبه خود نشانه خشکی چشم را کاهش می‌دهد.
همچنین گردش خون در چشم‌ها را تنظیم و جلوه سرخی چشم را کاهش می‌دهد. در واقع، هر چشمک زدن مواد مغذی را به ساختارهای سطحی چشم رسانده و کمک می‌کند آنها را سالم نگه دارد. تمرین چشمک زدن را ۵ بار حداقل هر ساعت به مدت چند هفته انجام دهید. سپس می‌توانید تناوب این عمل را حداقل تا 4 بار در روز کاهش دهید.

چشمان خود را به طور کامل ببندید و تا ۲ شمارش کنید.
سپس، پلک‌ها را به هم فشرده و دوباره تا ۲ شماره صبر کنید.
در نهایت چشمان خود را باز کنید و تا ۲ شمارش کنید.
این تمرین چشمک زدن به طور کامل چشم را با لایه‌ای تازه از اشک شستشو می‌دهد.
همچنین در هنگام استفاده از رایانه یا دستگاههای تلفن همراه، تلاش آگاهانه برای چشمک زدن خود را افزایش دهید. قانون ۲۰/۲۰/۲۰ را اعمال کنید، یعنی هر ۲۰ دقیقه، چیزی را که حداقل ۲۰ پا* از شما دور است حداقل ۲۰ ثانیه نگاه کنید.

پی‌نوشت: ۲۰ پا تقریبا برابر با شش متر است.