در دنیا هیچ چیز به اندازهٔ تمرکز روی انجام کارها و اهدافی که عمیقا به آنها باور داریم روح‌مان را سیراب نمی‌کند. این حس درست انجام دادن کارها، در مسیر بودن، دوری از حواسپرتی‌هایی که به هر شکلی، از افراد گرفته تا ابزارها در زندگی همه‌مان وجود دارد و از رمق نیوفتادن، خودمان را به خودمان ثابت می‌کند.

یکی از دوستانم دربارهٔ کار جدیدش کلی صحبت کرد و آخرش گفت: «میدونی؟ وقت کار خوابم نمی‌گیره.» و همین بنظرم برای اثبات عشق او نسبت به کارش کافی است. برای اثبات عشق همه‌مان نسبت به کارمان کافی است. هرازگاهی از خودمان بپرسیم‌اش.