عجب دارم درون عاشقان را

که پیراهن نمی‌سوزد حرارت

جمال دوست چندان سایه انداخت

که سعدی ناپدیدست از حقارت

قبل‌ترها فکر می‌کردم شعرخوانی برای پیرمردهاست. هم معنی‌اش را درک می‌کنند و هم خوب و روان می‌خوانند و هم بهشان می‌آید. اما حالا می‌گویم شعر نخواندن یعنی محرومیت از زیبایی‌ها. شعر پیر و جوان ندارد؛ هر آدمی باید دهانش به حلاوت شعر شیرین شود، بگذارد ذهنش ضرب‌آهنگ شعر را گرفته و درس‌هایش را فرابگیرد.