یک دفترچه یادداشت جدید خریده‌ام که جلد پارچه‌ای گلدار دارد. گاهی دوست دارم فقط جلد این دفترچه را لمس کنم. گل‌هایش طبیعی و شاداب بنظر می‌رسند.

در صفحهٔ اول آن یک نقل قول فوق‌العاده از «الیزابت کوبلراس» نوشته‌ام:

قشنگ‌ترین آدم‌هایی که می‌شناسیم کسانی هستند که شکست، رنج، مبارزه و خسران را شناخته و راه خود را از اعماق بازیافته‌اند.

این افراد قدردان زندگی‌اند و نسبت به آن حساسیت و درکی دارند که آنها را از همدردی، مهربانی و نوعی توجه دوست‌داشتنی و عمیق سرشار می‌کند. آدم‌های قشنگ اتفاقی به وجود نمی‌آیند.

تا حالا چند بار از رویش خوانده‌ام. گفتم اینجا هم بنویسمش. آدم‌های قشنگ هر کجا که باشند آنجا را زیبا می‌کنند؛ چه در زندگی، چه در دفترچه یادداشت و چه در وبلاگ من. زندگی را به خاطر وجود آنها سپاس.