-دنیا به کوچیکی دغدغه‌هایی که باهاشون محصور شدی نیست. حتی به کوچیکی دغدغه‌های مامان بابات که باهاشون محصورت کردن هم نیست. گاهی، شاید هم بیشتر وقتا، لازمه که تلاش کنی ازشون فاصله بگیری.

-هر چی در مسیر زندگی جلوتر میریم، بیشتر به این باور می‌رسیم که هر کدوم از ما، شیوهٔ منحصربه‌فرد خودمون رو دربارهٔ حرف زدن، توجه کردن، عصبانی شدن، خوشحال شدن، خندیدن، زیبا بودن و به طور کلی، زندگی کردن داریم. تلاش نکنیم تا شبیه هم بشیم. خیلی هم خودمون رو سرگرم چیزای دیگه هم نکنیم که از درک ویژگی‌های منحصربه‌فرد افرادی در زندگی‌مون جا بمونیم. هیچی نمی‌تونه جای لذت کشف کردن آدم‌ها رو بگیره.