آفتاب و ابر و باد و باران تقصیری ندارند اگر هوای دلت خوب نیست. آنها صرفا پدیدههای طبیعیای هستند که در تغییرند و خوب و مرتب آن را اجرا میکنند، و آنگونه که تو میگویی لعنتی، افتضاح و خراب نیستند.
وقتی به من میگویی هوا سرد است، میگویم اوهوم. وقتی میگویی هوا خیلی سرد است، اوهوم را با تاکید بیشتری میگویم. اما وقتی میگویی هوا افتضاح سرد است، دیگر نمیدانم چه باید بگویم. حالا چشمانت را هم گرد کن و بگو یعنی افتضاحه، ولی باز هم در من واکنشی بر نمیانگیزد. چون دارم به کلمه مناسبی فکر میکنم که میتوانی جایگزین افتضاح کنی و اینقدر عیب و علت روی پدیدههای طبیعی نگذاری. خودت خوشت میآید کارت را به نحو احسن انجام دهی، اما رویت عیب بگذارند؟ خانهات گرم است، کاپشن گرم داری، سرِ زمین که بیل نمیزنی. حالا یک توک پا برای کاری بیرون میروی رواست این همه ناله؟
آهان، یافتمش. منظورت سرمای «استخوانسوز» است. تا مغز استخوان آدم نفوذ میکند. اگر منظورت این است، به تو خواهم گفت «اوه، چه عالی!».
سلام
میگن طرز بیان جملات روی آدم ها تاثیر میزاره
یک عمره مردم هوای بارانی رو میگن هوا خرابه
آخه چرا خرابه !
اگر سعی کنیم از جملات مثبت استفاده کنیم خیلی بهتر هست
مثلا جای خسته نباشید بگیرم خدا قوت
چون این کلمه خسته خودش خستگی میاره
یا جای دستت درد نکنه بگیم سپاس
ابن نکته ای بود که از این مطلب شما بهش پی بردم
همچنان به نوشتن ادامه بدید که دارید خوب مینویسید
ممنونم از توجهتون
بله. متاسفانه خیلی عادت کردیم به این نوع بیان. به نظرم تغییر در نوع کلماتمون میتونه تغییرات بزرگتری رو ایجاد کنه. در واکنشها و تعاملهایی که با افراد داریم یا افراد با ما دارن اگر کلمات سنجیدهتر و مناسبتری استفاده کنیم، میتونه در برداشتها و سوءبرداشتها و حسوحالهای مختلفی که ایجاد میکنه تاثیر بذاره.