احساس می‌کنم وارد فاز جدیدی از نوشتن شدم به گونه‌ای که حتی از زمانی که اولین پست را می‌نوشتم هم عقب‌تر رفته‌ام. این را از ننوشتنم فهمیدم. حداقل آن موقع ذوق داشتم که دارم یک پست در وبلاگی به اسم خودم می‌نویسم. الان هم که می‌نویسم البته روزانه نویسی‌هایم را دارم اما برای نوشتن در وبلاگ اصطکاک پیدا کرده‌ام. کمالگرایی که یک پای ماجرا هست همیشه و البته اصلی‌ترین دلیل هم است یک جورایی سرمنشا خیلی از انجام ندادن‌هاست. سعی می‌کنم با خود کمالگرایم صحبت کنم و قانعش کنم. بهش می‌گویم میدانم طبیعی است.

از نوشته‌های خودم هم که در ابتدای راه است کمی سرد می شوم. نکند اینطور باشد نکند آنطور باشد. اینکه فارسی را درست به کار ببرم در شان فارسی بنویسم. از نویسندگان بزرگ خجالت می‌کشم. دارم برایش توضیح می‌دهم که تو که ابتدای راه هستی این چیزها برای یک تازه کار پیش می‌آید قدم‌های اول است تاتی تاتی کردن بچه و باقی قضایا را که می‌دانی.

مگر خودت همین جا مطلب ننوشتی در مورد فیض مبتدی بودن. مگر مبتدی بودن فیض نداشت؟ کجا رفت پس؟ چه شد؟ مگر ننوشتی که کارهای اول قرار نیست شاهکار باشند فقط عمل شروع کردن عمل دست به کاری زدن است که مهم است و بعد ادامه دادن. مسئله نا آگاهی نیست پس. اگر قرار بود که از اول شاهکار بنویسی که جور در نمی آمد. هنر یک فرایند است. یک پروسه. کار یک شبه را هم که قبول نداری. لذت یادگیری در مسیر را هم که بلدی.

خود شروع کردن همین که به خودت اجازه شروع از سطح پایین و داشتن کار ضعیف را می‌دهی، یک بله گفتن به خودت هست. اگر کس دیگری بود به او می‌گفتی که برو کارت را انجام بده خودت را راضی کن بذار حس انجام دادن رو تجربه کنی مطمئن باش هیچ کس متوجه نمی‌شود کارت ضعیف است. اگر متوجه شد برایش مهم نیست اصلا. می‌گویی می‌دانم ولی این حرف‌هایی که گفتی برای دوران قبل از نوشتن است ولی بعد از مدتی از نوشتن من این وضعیت را دارم. باشه.

الان که شروع کردی مطمئن باش که داری توی نوشتن یاد می گیری مطمئن باش که داری یه چیزی رو یاد می‌گیری که برات سخت شده وگرنه بودن در همون وضعیت قبلی سختی نداره. راحت تر هم هست تازه. شاید اینکه بر این وضعیت‌ات غلبه کنی یه یادگیری جدید باشه. شاید چیز دیگه‌ای رو داری یاد می گیری. همین دیگه یاد گرفتن با دشواری همراهه. هر درسی رو که بخوای یاد بگیری اولش اینجوریه. همین که به این اصطکاک غلبه کنی شاید خودش درسی باشه. غلبه بر اصطکاک نوشتن با استفاده از نوشتن. کم فوق العاده نیست. غلبه بر ننوشتن به وسیله نوشتن!