پنج خودکار بدون در، دو در بدون خودکار، یک جا نوکی بدون نوک، یک اتودی که فنرش خراب شده است. اینها کلکسیون جدیدم هستند. از پارسال تصمیم گرفته بودم خودکارهایم که تمام شدند را دور نیندازم و یک جا جمع‌شان کنم. البته همه خودکارهایم به این فیض نائل نمی‌شوند؛ چون برخی‌شان دست دیگران جا می‌ماند و برخی‌شان گم می‌شود.

از دو جهت این کلکسیون برایم ارزشمند است: اول اینکه برایم نشانه‌ای از انجام دادن نوشتن است؛ یک خودکار، دو خودکار، ده خودکار و … نوشته‌ام. بزرگ شدن این کلکسیون نشانه‌ خوبی برایم است و حس بهتری نسبت خودکارهای نویی دارد که هنوز از تمام کردن‌شان مطمئن نیستم. دوم اینکه جنس اینها از پلاستیک است و حداقل به سهم خودم مراقبم به اندازه چند خودکار پلاستیک وارد محیط‌زیست نشود. سعی می‌کنم تا آخرِ آخر نگهشان دارم اما اگر، اگر این کار را نکردم می‌توانم کلکسیون حاضر و آماده‌ای را به بازیافت پلاستیک تحویل دهم.