به انگلیسی حرف زدن و نوشتن یکی از اون علایق‌ام هست که متاسفانه تمرینی براش نمی‌کنم ولی جاش در قلبم محفوظه. باید یه متن انگلیسی می‌نوشتم ولی دست و ذهنم اصلاً برای انگلیسی نوشتن گرم نبود. بعد از شمردن تمام گل‌های قالی و نگاه کردن و بغل کردن کتاب‌هام، بلاخره تو یه فایل ورد شروع به نوشتن کردم. دست و ذهنم گرم شد.
-اگه گفتید این گرم شدنه مثل چیه؟
+نه. نمی‌دونیم ولی خیلی کنجکاویم بدونیم. تو رو خدا بگو مثل چیه؟
بعضی وقتا، ناخودآگاه می‌بینم که توی ذهنم یه مکالمه انگلیسی دارم، یا دارم با یه نفر بحث می‌کنم، مصاحبه می‌کنم، یا توی یه جمع سخنرانی می‌کنم، با یه نفر توی خیابون یا مغازه یا ماشین آشنا می‌شم و شروع می‌کنم به صحبت. مورد آخری که یادمه، (توی ذهنم) رفته بودم یه آموزشگاه برای تدریس زبان و داشتم دمو می‌دادم. بعد از دمو، داشتم مدیر رو قانع می‌کردم که ملاک ارزیابی‌تون نباید نمره‌های روی بُرد و کارنامه بچه‌ها باشه، بلکه باید میزان شور و اشتیاقی که بچه‌ها برای کلاس‌‌شون و ترم‌های بعدشون دارن باشه. توی این موقعیت‌های ذهنی، خیلی انگلیسی‌حرف‌زدن رو جدی می‌گیرم. برام لذت‌بخش هم هست چون ارتباطم رو هنوز با زبان انگلیسی حفظ می‌کنم.
پی‌نوشت: زبان انگلیسی مورد علاقه‌ام؛
ببخشید که نمی‌توانم بیشتر به شما بپردازم و تمرین کنم، ولی همین که هنوز می‌توانم با نوشتن یا فکر کردن به شما، ارتباطم را با شماحفظ کنم خوشحالم. بله، می‌دانم که باید جدی‌تر بگیرم. به روی دو دیده.
چقدر حس همذات پنداری کردم:)
اوضاع زبانم خوب نیست ولی منم گاهی از این کارا می‌کنم منتها چون زبانم لاغره! کم میارم.
این روزها شروع کردم به انگلیسی نوشتن. کم، درحد یه صفحه. ولی همون هم برام زیاده و حسابی مرا به مبارزه می‌طلبد!
در این زمینه پیشنهادی برای چاق کردن زبان بیگانۀمان ندارید؟
راستی هنوز درگیر هری پاترم. فکر کنم با این سبک و سیاقی که دارم می‌خونمش صد سال طول بکشه:))
در حد یک صفحه خیلی هم خوب و عالیه. حتما ادامه‌ش بده. من هم می‌نوشتم. هر بار چندتا کلمه جدید انتخاب می‌کردم و سعی می‌کردم تو متن ازشون استفاده کنم. نوشته تخیلی، راست، دروغ و … فقط می‌نوشتم. اگر کمالگرا نمی‌شی، بعد از چندساعت برو اون نوشته‌ت رو تصحیح کن و اشتباهاتت رو با رنگ قرمز مشخص کن تا متوجه‌شون بشی و دیگه تکرارشون نکنی.
رفتن به کلاس زبان هم خیلی تاثیر داره. توی جمع بلاخره رقابت پیش میاد. مجبور به حرف زدن می‌شی و کم‌کم لذت می‌بری از حرف زدنت. تشویق می‌شی. بازخورد می‌گیری. اگر کلاست رو دوست نداشتی، دو ترمه بخون برو سطح‌های بالاتر. تو حال و هواش باش.
اینجا هم قبلا از تجربه‌هام نوشتم. جدیداش از بین رفته‌اند متاسفانه ولی قدیمی‌ترها هستند. زبان انگلیسی رو سرچ کنی میاره مطالب رو. یه دونه‌ش این مثلا.
بسیار سپاس‌گزارم:)
فعلاً که کلاسای حضوری تق و لقن و بنظرم مجازی چندان بدرد نمی‌خوره.
بازم ممنون. حتماً اون مطالب رو می‌خونم.
خواهش می‌کنم. بله. قطعا کلاس حضوری بهتره. فکر کردم کلاس‌ها حضوری شدن.